Kuzey Kıbrıs tarihinde de benzer bir örnek yaşandı. 2004 yılında İngiliz çift Oramsa'nın Güney Kıbrıs'taki bir mahkeme tarafından 1974'ten önce Kıbrıslı Rum Apostolides topraklarına izinsiz girdiği tespit edildi. Mahkeme Oramses'e inşa ettikleri binayı yıkmalarını, mülkünü Apostolides'e devretmelerini ve tazminat ödemelerini emretti.
Avrupa Adalet Divanı bu kararın hukuka uygunluğunu teyit ederek, gayrimenkulün asıl sahiplerinin hakları konusunda önemli bir içtihat oluşturdu. Bu emsal, birkaç yıldır Kuzey Kıbrıs'ta gayrimenkul alım satım işlemlerinin önünde ciddi bir engel oluşturuyordu. Bu emsalin bir sonucu olarak, mülkiyet haklarına ilişkin resmi olmayan bir tapu ayrımı ortaya çıktı: Türkçe, takas ve hediye (TDM) .
2010 yılından bu yana, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (bundan sonra AİHS olarak anılacaktır) yalnızca asıl (Kıbrıslı Rumlar) değil, aynı zamanda Kuzey Kıbrıs'taki evlerin mevcut sahiplerini de tanıdığından, içtihat geçerliliğini kaybetmiştir. mülkiyet hakkına sahiptir.
AİHM ayrıca 67/2005 Sayılı Kanun uyarınca 2005 yılında kurulan Kuzey Kıbrıs Emlak Komisyonu'nun faaliyetlerini, daha önce Kıbrıslı Rumlara ait olan gayrimenkullerle ilgili inceleme ve zararların tazmini için etkili bir mekanizma olarak kabul etti.
Bu nedenle, Apostolides - Orams davasının içtihatı konuyla ilgili değildir ve 2010'dan beri uygulanmamaktadır.
