Cyprus is een klein eiland in het oostelijke deel van de Middellandse Zee, die al vele eeuwen een stukje is geweest voor een breed scala aan krachten. De combinatie van een succesvolle geografische positie en rijke cultureel erfgoed veranderde het in een plaats van constante botsingen en compromissen. Tegenwoordig is er een unieke situatie: formeel wordt de staat de Republiek Cyprus , maar in feite is het eiland verdeeld in twee delen, en de scheiding zelf is al een halve eeuw aan de gang. Hoe is het gebeurd en waarom moderne Cyprus er nog steeds niet kan worden?
Van "Great Griekenland" tot de Britse kolonie
De geschiedenis van het eiland is geworteld in de diepten van eeuwen. Vanwege de strategisch belangrijke situatie Cyprus erin Assyrië en de Perzen en Byzantium en de kruisvaarders te winnen. Twee belangrijke erfgoed voor het heden werd echter achtergelaten door de Grieken en de Turken . De Grieken brachten orthodoxie en taal, en de Ottomaanse heerschappij in de XV-Xix-eeuwen leidde tot het feit dat een aanzienlijk deel van de bevolking de moslim-trok begon te verzinnen. Na verloop van tijd kregen deze twee gemeenschappen - Grieks en Turks - eindelijk vorm als individuele naties met hun tradities , geloof en taal.
In de 19e eeuw bracht het zwakke Ottomaanse rijk Britse Cyprus in ruil voor militaire steun tegen het Russische rijk. Dus het eiland was onder controle van Londen . De positie van Groot -Brittannië was pragmatisch: dankzij de opening van het Suezkanaal werden handelsroutes sterk verminderd en Cyprus een belangrijke marinebasis om de belangen van de Britse kroon te beschermen. De Griekse Cyprioten hebben echter niet langer verzoend met buitenlands management, omdat ze begonnen zijn te vechten voor het idee van " enosis " - het eiland dat zich bij Griekenland . Turkse Cyprioten waren op hun beurt bang om in een staat te zijn waar ze zonder speciale rechten een minderheid zouden worden.
Het pad naar onafhankelijkheid en verergering van conflicten
Na de Tweede Wereldoorlog begon van Groot -Brittannië Cyprus was geen uitzondering: de groeiende beweging voor onafhankelijkheid resulteerde in een opstand van 1955, toen de ondergrondse organisatie van Griekse Cyprioten van EOK de strijd tegen de Britse troepen begon. Deze rebellenbeweging pleitte voor een onmiddellijke verbinding met Griekenland . De Turkse gemeenschap van het eiland, bang voor zijn veiligheid en toekomst, creëerde een responsstructuur - TMT (Turkse weerstandsbeweging). Dus het interne conflict groeide uit tot een gewapende confrontatie, die vier jaar duurde.
Als gevolg hiervan, om een volledig schaaloorlog tussen de Griekse en Turkse gemeenschappen te voorkomen, en om conflicten tussen Griekenland en Turkije (beide al in de NAVO te voorkomen), kwamen de wereldmachten overeen met een compromis. In 1960 Cyprus een onafhankelijke Republiek met een zeer complex politiek systeem van scheiding van macht: de president-Grieks, de vice-president-de Turken en veel staatsinstellingen werden gevormd in quota voor twee gemeenschappen. Groot -Brittannië , Griekenland en Turkije ontvingen de status van "garanties": elk van deze drie landen had het recht om met geweld in te grijpen als het van mening is dat de soevereiniteit of veiligheid van Cyprus in gevaar was.
De Nieuwe Republiek slaagde er echter niet in om echt uniform te worden. Etnische en politieke tegenstrijdigheden zijn bewaard en het conflict veranderde in een "smeulend" formaat. Elke provocatie zou opnieuw militaire operaties kunnen herstellen. En dus gebeurde in december 1963 (de bloed Kerstmis genoemd), toen de schietpartij tussen de Griekse politie en de Turkse inwoners tot nieuwe botsingen op het eiland groeide.
Turkse invasie en split van het eiland
In 1974 vond een militaire staatsgreep plaats in Griekenland , een junta van "zwarte kolonels" kwam aan de macht. Harde radicalen droomden van "Great Griekenland" en besloten "Enosis" opnieuw te promoten. In Cyprus organiseerden ze een samenzwering tegen de president van de architect van Makarios, en hij werd gedwongen te ontsnappen uit het land. Het leek erop dat de implementatie van het Griekse script een kwestie van enkele dagen was.
Maar Turkije , met behulp van de status van de "garant", introduceerde onmiddellijk troepen in het noorden van Cyprus om de Turkse gemeenschap te beschermen en een poging tot gewelddadige toetreding tot Griekenland . Turkse troepen vestigden snel de controle over de derde eilanden. Een kleine Cyprus ' s nachts bleek opgesplitst in twee gebieden: het zuiden, waar de Republiek Cyprus de Turkse Republiek Noord -Cyprus (TRSK), geleid door de charismatische advocaat Raur Denctash, snel werd verkondigd Alleen Ankara ; De wereldgemeenschap van legitimiteit TRSK herkent tot nu toe niet.
Als gevolg van deze gebeurtenissen werden veel Cyprioten aan beide kanten vluchtelingen , mensen verloren huizen en eigendommen. Het conflict was "bevroren", maar was niet opgelost. De VN -vredeskrachten hadden eigenlijk een "groene lijn" - een bufferzone die het zuiden en noorden scheidt.
Twee kanten van één eiland
Na de splitsing de Republiek Cyprus geconfronteerd met de noodzaak om zijn economie volledig opnieuw op te bouwen: een aanzienlijk deel van landbouwgrond en belangrijke infrastructuur bleef onder Turkse controle. Na verloop van tijd vond het Griekse Zuiden echter met succes nieuwe bronnen van inkomsten- offshore financiële diensten, toerisme en IT-industrie . Het was loyale belasting, gunstige klimaat en oriëntatie op het aantrekken van hooggekwalificeerde specialisten die het zuidelijke deel van Cyprus populair maakten onder programmeurs en data -analisten van over de hele wereld.
In het noordelijke Cyprus is de economie daarentegen al lang de financiële steun van Turkije . TRSK is nog steeds niet -herkende staat, dus het is niet beschikbaar voor officiële internationale markten en directe samenwerking met de Europese Unie. De toeristensector, voornamelijk gericht op Turkse bezoekers, ontwikkelt zich geleidelijk, maar vergeleken met het zuiden isolatie .
In 2004 trad het Griekse deel van het eiland toe tot de Europese Unie . Toen werd een serieuze poging gedaan om Cyprus volgens het "Annan Plan", maar de referenda in beide gemeenschappen kwamen niet tot een enkele beslissing. De Turkse Cyprioten keurden vervolgens vooral het idee van een enkele staat goed, maar de Griekse stemden tegen. Dus de hoop op reünie verspreidde zich opnieuw.
Modern leven en "handig" conflict
Ondanks de strikte tegenstrijdigheden in het verleden, is de grens tussen het noorden en het zuiden de afgelopen jaren aanzienlijk "verzacht": verschillende controlepunten zijn geopend en duizenden bewoners kruisen regelmatig de bufferzone in beide richtingen. Turkse Cyprioten die het recht hebben om een paspoort van de Republiek Cyprus , ontvangen ook alle voordelen van EU . De Grieken uit het zuiden gaan soms naar het noorden naar tandartsen en naar winkels waar de prijzen aanzienlijk lager zijn. Er zijn lange tijd geen ernstige manifestaties van geweld geweest en veel vertegenwoordigers van de jonge generatie van beide gemeenschappen lijken de toekomst waarschijnlijker dan het verleden.
Veel experts noemen zo'n duurzame gesplitste " handig conflict ": spanning is verdwenen, politici praten regelmatig over een vreedzame regeling, maar niemand is klaar om radicale stappen te nemen om het probleem eindelijk op te lossen. Groot -Brittannië , Griekenland en Turkije worden formeel achtergelaten door garanties , maar elk van hen wordt geleid door zijn eigen belangen. Pogingen om een nieuw referendum te houden over de eenwording keer op keer komen tot een doodlopende weg, en de inwoners van Cyprus hebben al een relatief stabiel leven gevormd aan beide zijden van de groene lijn.
Aanvullende informatie voor burgers van de Russische Federatie
Als u een burger van de Russische Federatie bent en een reis naar Cyprus , kunt u zich vertrouwd maken met officiële informatie over de inzending en exit op de website van de Russische ambassade in Cyprus (Cyprus.mid.ru). Daar vindt u gedetailleerde uitleg over visum- en migratie -nuances, evenals aanbevelingen om op het eiland te blijven.
Vragen en antwoorden
Vraag 1. Welke documenten de Republiek Cyprus te bereiken ?
Antwoord:
- Voor binnenkomst is het noodzakelijk om een nationaal Cyprus -visum of een geldig multiple schengenvisum .
- Controleer vóór de reis de huidige vereisten op de website van de Russische ambassade op Cyprus en aan de officiële bron van de Republiek Cyprus .
Vraag 2. Wat is de beste manier om naar het noordelijke Cyprus ?
Antwoord:
Er zijn verschillende manieren:
- Luchtvaart:
- Directe vlucht naar Erjan vanuit Turkije .
- (Er zijn geen directe vluchten vanuit andere landen.)
- Veerboot:
- Van de haven van Tashuju in Turkije.
- Door de Republiek Cyprus:
- Larnaki of Paphos naar de luchthavens met de daaropvolgende kruising van de grens tussen de zuidelijke en noordelijke delen van het eiland.
Belangrijk: geef vóór de reis de huidige regels op, zoals deze kunnen veranderen. Hoewel officieel de kruising van de groene lijn niet is goedgekeurd, zijn er in de praktijk meestal geen problemen.
Vraag 3. Is het nodig om een afzonderlijk visum voor de noordelijke Cyprus ?
Antwoord:
- Voor burgers van de meeste landen (waaronder Rusland , Wit -Rusland en Kazachstan ) is geen afzonderlijk visum vereist - een toeristische stempel bevindt zich op de grens, die dient als een visumfunctie.
- Uitzondering: burgers van Syrië , Armenië en Nigeria moeten een visum bij de ambassade of consulaat TRSK in het buitenland voordrijven.
Vraag 4. Kan ik de grens overschrijden tussen de Republiek Cyprus en Noord -Cyprus ?
Antwoord:
Ja, de rand is open op verschillende controlepunten (checkpoints) , waar u vrij kunt verplaatsen als er huidige documenten zijn.
Opmerking:
- Zorg ervoor dat u de huidige regels verduidelijkt, inclusief met betrekking tot quarantainemaatregelen, als ze handelen.
- in dit artikel meer te weten komen over het checkpoint .
Vraag 5. Wat de voordelen van het paspoort van de Republiek Cyprus ?
Antwoord:
- De houder van het paspoort van de Republiek Cyprus wordt een burger EUwat betekent:
- Vrijheid van beweging rond de Europese Unie.
- Het recht om te werken en te studeren in Europa.
- Het gebruik van alle voordelen van de EU -inwoner voor zakelijke en loopbaanontwikkeling .
- Dit is vooral belangrijk voor degenen die een langdurig verblijf in Europa plannen.
